Bugün evdeyim.. Saat 11’de Aşk-ı Memnu tekrarı başlamış onu izliyordum.. Evin kızı, aldığı diplomadan sonra annesine gitmek istedi.. (kabristana) Orada annesiyle konuşurken söylenen cümleleri, kesin annesini kaybeden biri yazmış.. Çünkü diyordu ki; “her sevincim yarım annecim..” Tam da bu.. Sevindiğinde bir yandan aglıyorsun o yokken, çünkü telefonun ucunda bile olsa kimse onun gibi sevinmiyor; sevinse…
Her anne anlatır, “yaşaman lazım” diye.. Ben henüz anne adayıyım ama bu klişeyi şimdiden söyleyebilirim.. “yaşamanız lazım”.. isteyen herkes yaşayabilsin doya doya inşallah.. .. Annelik için ahkam kesemeyeceğim ama hamileliğini yaşayan bir kız annesi adayı olarak diyebilirim ki, şimdiden hayatım değişti.. Yeme alışkanlığım, düşüncelerim.. Sadece ona yarayacak mı diye düşünerek besin alıyorum, yaptığım işte yorulacak…
Sabah uyandığınızda, sevdiklerinize mesaj atmayı denediniz mi..? Ama “Günaydın” vb gibi mesajlar değil.. Ben attım; dedim ki “ilk aklına gelen kelime ne?”, “seni mutlu eden şey ne?”.. Şaşırdılar, düşündüler ve söylediler..; İlk akla gelen kelimeler; • Mutluluk • Aşk • Sevgi • Kocam • Bugün ne giyeceğim • Bebeğim.. Mutlu eden şeyler; • Karnımdaki bebegim…
Cuma keyfi için kısacık bir hikaye.. .. Günün birinde, biri doktor kontrolüne gitmiş Olacaklardan korkarak, Doktorun gözlerinin içine bakarak her şeyi anlamaya çalışırken, doktora ; -çok mu geç kaldım, demiş Doktor; –geldin ya, yeter.. demiş … Hikayeyi,hayatınızdaki her konuya uyarlayıp düşünün Keyf-i Hayatçılar.. sevgili, iş, koca, planlar, pişmanlıklar.. .. En fazla ne kadar geç kalınmış…
Eskiden ailem de dahil herkes, “sana şunu yapiyim mi?,”bunu al götür lütfen..” gibi süper tatlı cümleler kurduğunda, hemen reddederdim.. “yok yok, ne gerek var”, “yok canım yorulma”, “daha neler..”, “başka zaman inşallah”.. ohoo reddedecek cümle çok.. Alışmamışız, istemeye, tamam demeye.. Ama benim biriciğim giderken öğretti, şimdi de anne olacakken tam oturtuyorum hayatıma.. Derdi ki; “Bırak…