Civcivim.. Sana öyle dedim, öyle kaldı güzel yavrum.. Şimdiden seni korumak için dualar eden, neyi nasıl yapsam diyen bu annenin ağlama hormonları da bu ay itibariyle devrede.. Ondan da keyif alıyorum ama.. Belki allah 10 evlat verir ama sana 1 kere hamile kalacağım.. Hep bu mantıkla yaşıyorum yaşadıklarımı.. İnşallah seni kucağıma sağlıkla aldığımda, kendimi düşünemiyorum…
Pazartesi günleri yazı yazmak sanki daha bir keyifli.. Hem işin ucunda içinizi açmak da var.. … Bebeğimizi duyup, tebrik eden, güzel dileklerini gönderen herkese çok teşekkür ederiz.. İnsan her duygusunu paylaşmak istiyor.. .. Anneciğimin tedavisi, son 1 sene agırlaştı, kemoterapi seansları uzadı.. Biz de o arada bu dünyada ne var ne yok konuşurduk ki zaman…
yasamayan bilmez, ben tarif edeyim.. devlet hastanesi’nde yaşanan en güzel sey; hayatınızda göremeyeceğiniz kadar büyük bir yardımlaşma.. daha önce hiç görmediğiniz ve sonrasında da görmeyeceğiniz hastalar, refakatçiler.. hepsi bir anda aynı kişi için koşturup, bir anda dualar ediyor.. bir kapının ardında beklerken, bir bakıyorsun onlar da geliyor..sen de gidiyorsun.. herkes kendini unutup, kim güzel haber…