Hani “Hamilelerle Konuşma Kılavuzu” yazmıştım ya.. Neyi yaşarsa onu anlatabiliyo insan.. şimdi de, her anne olmuş kadından duyulan “anne olunca annemi daha iyi anladım” cümlesini yazmalıyım size.. Bu cümle dendiğinde aslında ne denmek isteniyormuş.. .. Annem hasta olmadan önce, malum hayat pek normal vs.. her şey dert.. saçım olmasa dert, biri bir şey dese dert,…
Civcivim.. Sana öyle dedim, öyle kaldı güzel yavrum.. Şimdiden seni korumak için dualar eden, neyi nasıl yapsam diyen bu annenin ağlama hormonları da bu ay itibariyle devrede.. Ondan da keyif alıyorum ama.. Belki allah 10 evlat verir ama sana 1 kere hamile kalacağım.. Hep bu mantıkla yaşıyorum yaşadıklarımı.. İnşallah seni kucağıma sağlıkla aldığımda, kendimi düşünemiyorum…
Her anne anlatır, “yaşaman lazım” diye.. Ben henüz anne adayıyım ama bu klişeyi şimdiden söyleyebilirim.. “yaşamanız lazım”.. isteyen herkes yaşayabilsin doya doya inşallah.. .. Annelik için ahkam kesemeyeceğim ama hamileliğini yaşayan bir kız annesi adayı olarak diyebilirim ki, şimdiden hayatım değişti.. Yeme alışkanlığım, düşüncelerim.. Sadece ona yarayacak mı diye düşünerek besin alıyorum, yaptığım işte yorulacak…