Dün, nasıl güzel bir cumartesiydi.. Erken kalktık, programlarımız vardı koşturuyorduk derken arabada bir anda gözümden yaşlar inmeye başladı.. Eşim şaşkın.. Ben ağlamıyorum ama gözyaşım pıt pıt düşüyor engel olamıyorum.. İçimdeki ses, dış dünyadan bağımsız; konuştu, şükretti, güldü, ağladı.. E hamileliğin sonları yaklaştıkça artan duygusallıktan bahsetmiyorum bile 😉 İçimde o an konuşan sesi sizinle paylaşmak istedim..;…
Karlar yağdı, havalar kapadı, herkes kat kat giyinmeye başladı.. Ofiste kimsenin çalışmak içinden gelmiyor, herkes eve nasıl gideceğini düşünüyor.. E peki yazın da güneşli diye içimizden bir şey gelmiyor; o zaman da aklımız tatilde, plajda.. Yazın mail atınca, tatil modundan cevap alamazsınız; kışın içi kararan insan modundan dolayı.. 😉 … Hep kendimizi silkelememiz lazım bu…
Vee benim deyimimle çay partimiz, genelin deyimiyle babyshower’ımız da geçti.. Şimdi fotoğrafa boğulacağınız bir yazıya hazırsanız başlıyorum.. … 8Mart, dünya için kadınlar günü, erkekler için FB&GS derbi günü, benim için kızımın günüydü.. Uyandım ve düğünümdeki gibi cümleleri kendime söyledim; “Onca kişi, sana ve kızına geliyor; hep gül..” ….. .. Ben bir organizasyon firmasıyla çalışmadım çünkü…