ay kendime vakit ayırmak için kaçtım, yine size geldim yazıyorum.. notlarımı yazayım, kaçayım; malum limitli zaman 😉 .. “ek gida geçişi ve alışverişi” gibi kafa karıştıran analık dertlerinden birini, “evlilik hazırlıkları serime, bebekli evde olması gerekenler” listesini, “aaaa üniversite okudun, onca senedir çalışıyosun, şimdi çocuk mu bakcaaaaaan?” diye feci şaşkın teyzelerle mücadelemi ;), “büyük konuştuklarım”…
Canım size yazmak istiyo.. Bu ara, blogum hariç her yere yazılarımı gönderdim ama sizi özledim.. E özleyince de konu birikti; şuan hangi birini yazsam derdine girdim 😉 .. Annelikte kalp çarpıntısından hık diye gitmezse size neler yazcam aslında ama kalbim ağzımda geziyorum.. Bebeler emekleme, sıralama dönemine girince, kafalara kask lazım bu böyle olmaz.. Kaldı ki…
Hamileliğimin ilk gününden itibaren (hatta hamile olmadan önce de) normal doğum hedefledim. Ama hedefti, hırs değil.. Anlatacaklarımı yaşayan onlarcanız olduğunu bildiğim için hırs olmadığını bilhassa belirtiyim de.. İlk kontrolümüzde doktoruma; “normal doğum için neler yapmam lazım?” diye sormuştum. Henüz 6 haftalık bir hamileyim, kafa leyla, bendeki sorulara bakın 😉 Doktorum da “normal doğuma takılmamanı öneririm,…
Sevmem ben öyle her şeye bakmayı.. .. Sene 2009.. Annemin hastalık teşhisi kondu.. Kimse ne nedir bilmiyor.. Herkes açtı interneti, yazdı, karşısında ilk çıkan sayfadan başladı okumaya.. Ben başta.. Ne ağladım, ne ağladım.. Allahım o saniyede ne umutsuzluk.. “Öyle olcak, böyle olcak, şöyle kurtulamaz, böyle çekicek…” Aman aman.. Ne senaryolar.. Herkes bişeyler yazmış.. Hele bir…
Artık sonlara geliyoduk.. Hazırlıklara başlamam lazımdı.. Da kime ne soracağımı bile bilmiyordum.. “Bebek alışveriş listesi” arıyorum ama garip garip listeler bulabildim. Neden “Evlilik listesi” vardı da bu yoktu ki..? Bu sefer başladım etrafımda tüm doğum yapanlara yazmaya..;) -Sence en gerekli şey ne? -Mesela gittin bebek marketine, neler alcam? -Şampuanı vs şimdi aliyim mi? -Don da…
Mesela sen şimdi Pazartesi günlerini sevmiyosundur.. Ya da ayın 10unu.. Ya da 16sını.. Ya da haftanın 3.gününü.. Ya da Şubat ayını.. Ya da …. … Sen bunlardan kendi sevmediklerini çoğalt.. kesin böyle nitelendirdiğin bi gün vardır.. Belirledin mi? O zaman anlatmaya başlıyorum; .. Ekim2, 2013 doğumgünüm.. Daha önceki “Doğumgünüm Gelirken” yazısını okumayanlar için bir cümle…
Bu bir tatil yazısıdır ama biraz farklı.. Mekan ya da beach partileri tanıtan bir yazı değil 😉 Bebeğinizle çıkacağınız ilk tatilin yazısı bu.. Bence bu konuda kitap da yazılırmış, az konu yok.. Ve bebekle seyahat için yazılanlara baktım da, hep “seyahat çantası” detayları verilmiş.. Halbuki seyahatin tamamından bahsetmek lazımmış.. .. İlk cümlem; çok zormuş.. Ben…
Dün Instagram hesabımda paylaştım bu resmi ve yazıyı.. “Bu fotografta 31haftalik hamileyim.. Icimde kizim.. Hamileyken 24saat sicakligimi hisseden bebegim, simdi cikinca hep kucak istediginde “huysuz” bebek demek olur mu..?! Onun alistigi o, evet yapisik yasiyoruz, evet uyku duzeni vs dogumdan once coook buyuk ve bilmis konusmusum, evet duzenimizi o kendi belirliyo.. ve iyi ki boyle…
Hani “Hamilelerle Konuşma Kılavuzu” yazmıştım ya.. Neyi yaşarsa onu anlatabiliyo insan.. şimdi de, her anne olmuş kadından duyulan “anne olunca annemi daha iyi anladım” cümlesini yazmalıyım size.. Bu cümle dendiğinde aslında ne denmek isteniyormuş.. .. Annem hasta olmadan önce, malum hayat pek normal vs.. her şey dert.. saçım olmasa dert, biri bir şey dese dert,…
Çok özlemişim.. Dosyamı açtığım anda iç çektim resmen.. Yazacaklarım kitap oldu, notlarım doldu ama Masal kızım izin verdiği sürece yazabileceğim artık.. ;)Ama günlük paylaşımlarımı Instagram’dan yapıyorum biliyorsunuz.. .. Sizden çok güzel mesajlar, mailler, anketler aldım.. Harikasınız, çok teşekkür ederim.. Keyfime ortak, keyfinize ortak ettiğiniz için.. Keyif yazılarım, dergilerdeki köşe yazılarım, evlilik serisi yazılarım devam edecek…